در دست بهره برداری
در دست مطالعه
در دست اجرا
راه‌آهن به عنوان وسيله‌اي براي حمل و نقل عمومي اختراع جرج استيونسن است كه نخستين بار در سال 1825 بين دو شهر انگلستان استاكتون- دارلينگتون به راه افتاد. از 1825 به بعد تا زماني كه راه‌آهن به ايران برسد چند سال طول كشيد. در واقع از زمان وزارت اميركبير به بعد به سبب رسيدن آوازه راه‌آهن به ايران، دولت در تلاش بود كه اين تكنولوژي را به دست آورد. ایجاد راه آهن درایران همواره یکی از آرزوهای بزرگ و ملی محسوب می شد و پس از حدود نیم قرن کوشش تحقق این آرزوی ملی تا سال 1306 به طول انجامید. در23 مهرماه 1306 اولین کلنگ ساختمان سراسری درتهران محل فعلی ایستگاه تهران برزمین زده شد و از همان وقت رسما ساختمان راه آهن از سه نقطه جنوب - مرکز - شمال آغاز گردید. ).
راه‌آهن یا ترابری ریلی یک روش ترابری هدایت شده بر روی زمین است. راه‌آهن برای قطارها طراحی شده تا بدین‌وسیله بتوان مسافر و کالا جابه‌جا کرد. راه‌آهن دو ریل هم‌راستا دارد که معمولاً از فولاد است. این ریلها با ریل‌بند (تراورس)های چوبی یا بتنی (و در گذشته فولادی) به هم پیوسته می‌شوند که این ریل‌بندها، ریلها را در بازه‌ای یکسان از همدیگر نگه می‌دارد.
در کشور ما ساخت راه آهن سراسری از سال ۱۲۹۱ آغاز و تا انقلاب اسلامی ۴۵۶۵ کیلومتر ( به طور متوسط سالانه ۸۰ کیلومتر) راه آهن ساخته شده که متناسب با نیازهای کشور نبوده است . پس از انقلاب اسلامی و گذر از دوره جنگ تحمیلی ، ساخت راه آهن با شتاب روز افزون در دست انجام است و تاکنون ۵۲۹۹ کیلومتر ( به طور متوسط سالانه ۲۱۶ کیلومتر ) به شبکه ریلی کشور اضافه شده است .