در ابتدا مختصري خود را معرفي كنيد

مسعود محبی هستم متولد پنجم شهريور ماه سال 1367،  در رشته مهندسي راه آهن از دانشگاه علم و صنعت ايران در مقطع دكتري فارغ التحصيل شدم و با توجه به علاقه وافري كه به اين حوزه دارم تاكنون بیش از 30 عنوان مقاله علمی در مجلات معتبر بین المللی به چاپ رسانده ام و به عنوان دانش‌آموخته ممتاز و پژوهشگر برتر دانشگاه در مقطع دکتری و نیروی انسانی نخبه و استعداد برتر از سوی بنیاد ملی نخبگان برگزيده شده ام.

با توجه به علاقه شما به اين حوزه در پايان نامه مقطع دكتري به چه موضوعي پرداختيد؟

 موضوع پايان نامه دكتري من در خصوص اثرات وزش باد بر رفتار قطارهای پرسرعت و ارائه راهکارهای اصلاحی بود که از طرف معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و همچنین از طرف طرح کلان ملی پیاده‌سازی فناوری ملی سامانه حمل‌ونقل ریلی پرسرعت به عنوان پایان‌نامه برگزیده در مقطع دکتری انتخاب شده است.

 همكاري با شركت ساخت و توسعه  را چه سالي آغاز كرديد؟

در حال حاضر حدود 6 سال است كه در بخش روسازي راه آهن با شركت ساخت همكاري مي كنم.

با توجه به تاريخچه ساخت راه آهن در دنيا توسعه خطوط ريلي چه تاثيري بر زندگي بشر داشته است؟

هرچند که راه‌آهن در مراحل نخستین پیدایش خود مدیون متفکران و اندیشمندان علم نبود و بانیان آن را مهندسانی نظیر جیمز وات و استیفنسن تشکیل می‌دادند اما بعد از 1830 میلادی که نخستین راه‌آهن توسط انگلستان ساخته شد متفکران و عالمان در سراسر جهان به فکر احداث، توسعه و ترویج آن برای جوامع خود افتادند. راه‌آهن‌ها به مانند دنباله‌ای در سراسر جهان گسترش یافتند. آنها کشورها را متحد کردند، ثروت‌های بزرگی به وجود آوردند، رشد صنایع جدید را ممکن ساختند، و زندگی‌ها را متحول کردند.

در خصوص كشور ايران چطور؟

 در ایران، میرزا محمد تقی‌خان فراهانی (امیرکبیر) از نخستین افرادی بود که اندیشه تاسیس راه‌آهن سراسری را مطرح نمود و راه‌آهن را از با اهمیت‌ترین ابزارهای لازم در افزایش حاکمیت دولت معرفی کرد. کشور ایران باتوجه به وسعت اراضی، تنوع اقلیمی، تراکم و تفرق تجمعات انسانی و شرایط خاص استراتژیکی در منطقه خاورمیانه از اهمیت بالایی برخوردار است و هم اکنون با داشتن بیش از 14هزار کیلومتر خط راه‌آهن فعال و 10هزار کیلومتر خط راه‌آهن در دست مطالعه و اجرا، رتبه نخست منطقه خاورمیانه و شانزدهم در دنیا از نظر اندازه شبکه حمل‌ونقل ریلی را داراست.

به طور كل اهميت توسعه خطوط ريلي از ديدگاه شما در چه مواردي بيشتر نمايان است؟

به اعتقاد بسیاری از اقتصاددانان بین‌المللی، مطالعات در سطح کلان اقتصادی بسیاری از کشورها نشان داده سرمایه‌گذاری در حمل‌ونقل ریلی به عنوان يکی از صنايع زيربنايی، نقش ويژه‌ای در شاخص‌های توسعه‌يافتگی و اقتصاد کشورها دارد. ايفای چنين نقشی مستلزم استفاده نمودن از متخصصين و انجام مطالعات و پژوهش‌های اصيل و کاربردی در زمينه‌های مختلف اين صنعت است.  بر‌اساس نقشه جامع علمی کشور و برنامه راهبردی توسعه کشور (افق 1404)، مهندسی راه‌آهن از جمله فناوري‌های کليدی و تاثيرگذار در نقشه راه پيشرفت جمهوری اسلامی ايران محسوب مي شود.

يعني با توجه به اهميت زمان  و سرعت جا به جايي در كنار ايمني صنعت حمل و نقل ريلي جايگاه ويژه اي پيدا كرده است؟

امروزه بسیاری از کشورها به مرحله‌ای رسیده‌اند که چندان به دنبال توسعه کمی نیستند بلکه به دنبال هماهنگ‌کردن و همسو‌کردن صنعت حمل‌ونقل ریلی با دیگر پدیده‌های علمی و صنعتی پیشرو مانند الکترونیک و سیستم‌های ارتباط جمعی هستند. در واقع هدف آنها رسیدن سریع از مبدا به مقصد و امکان جابه‌جایی پرحجم مسافر و کالا است.

حالا با توجه به اين توضيحات لزوم تحقيق و پژوهش در اين زمينه چه جايگاهي دارد؟

پژوهش، تلاشی برای یافتن بهترین راهکارهای ممکن برای حل مشکلات موجود در عرصه‌های زندگی و راهی برای گسترش مرزهای دانش وگشودن افق‌های تازه برای آیندگان می باشد و پژوهشگر فردی است که با روش‌های علمی، درصدد رسیدن به‌ شناختی تازه از مسائل و مفاهیم گوناگون بوده و به درک عمیق‌تر و دقیق‌تر پدیده‌های پیرامونی می‌پردازد. در نهایت برای رفع مشکلات جامعه، اطلاعات موثق و بهترین راهکارهای عملیاتی را در اختیار مسئولان و متولیان امور می‌گذارد. توسعه علمی، صنعتی و فرهنگی هر کشور بدون پرداختن به امر پژوهش با بهره‌مندی و کامیابی چندانی همراه نخواهد بود.

به عنوان پژوهشگر برتر چه توصيه اي براي پيشرفت در اين زمينه داريد؟

امروزه کشورهای پیشرفته صنعتی با آگاهی از اهمیت پژوهش در شتاب‌دهی توسعه و خلق فن‌آوری، عمده تمرکز خود را صرف ارتقای بخش پژوهش کرده‌اند و از این بابت است که می‌توان گفت بین پیشرفت پژوهش و شتاب توسعه جامع و استوار در هر کشور ارتباط مستقیمی وجود دارد. در پایان، کلام را با سخنان ارزشمند رهبر معظم انقلاب اسلامی به اتمام می‌رسانم که فرمودند: «هدف پژوهش دو چیز است: یکی رسیدن به مرجعیت علمی و حضور در جمع سرآمدان علم و فناوری، دوم حل مسائل کنونی و آینده‌ی کشور.»