امروزه حمل‌ونقل ریلی به علت مزیت های زیست محیطی، حمل ونقل انبوه و قیمت تمام شده پایین‌تر، در توسعه اقتصادی کشورها جایگاه ویژه‌ای یافته است.

در منطقه دریای خزر با فروپاشی شوروی و ایجاد کشورهای مستقل نیاز به ارتباط با سایر کشورهای جهان برای انجام مبادلات تجاری روزبه‌روز افزایش پیدا می‌کرد و با توجه به موقعیت جغرافیایی این کشورها و عدم دسترسی آن‌ها به دریاهای آزاد جمهوری اسلامی ایران بهترین راه برای دسترسی این کشورها به بازارهای بین‌المللی بود. ایران نیز با توجه به موقعیت ویژه خود خواهان افزایش مراودات تجاری با این کشورها بود و از همین جهت مقرر شدکه راه‌های ارتباطاتی ایران به این کشورها در چند مرحله متصل شود، در مرحله اول در سال 1375 راه آهن ایران از مرز سرخس به راه آهن ترکمنستان و به تبع به راه آهن سراسری آسیای میانه متصل شد، سپس راه آهن لطف آباد به ترکمنستان متصل شد که هم‌اکنون شاهد رونق روزافزون مبادلات در این دو مسیر هستیم.

با توجه به اراده سه کشور ایران- ترکمنستان-قزاقستان جهت دسترسی آسان و با صرفه به آب‌های آزاد در سال 1388عملیات اجرایی راه‌آهن گرگان - اینچه برون - اترک –برکت که در شرق دریای خزر و در 3 کشور قزاقستان، ترکمنستان و ایران واقع شده آغاز به کار کرد.

طول این پروژه حدود 908 کیلومتر است که 120 کیلومتر آن در کشور قزاقستان 700 کیلومتر در ترکمنستان و 88 کیلومتر در ایران قرار دارد که امید است با بهره برداری از این خط‌ آهن بخش مهمی از نیازهای تجاری و ترانزیتی قزاقستان، کشورهای جنوب روسیه وحتی قرقیزستان از طریق این خط آهن بین‌المللی تامین و به سایر کشورهای دنیا صادر شود.

اینک با اتمام عملیات عمرانی این خط آهن مراسم شروع بهره برداری از آن با حضور روسای جمهور سه کشور برگزار می‌شود، امید است این خط بتواند حجم قابل توجهی از کالاهای تجاری را حمل و منجر به گسترش تجارت بین این کشورها وسایر کشورهای متمایل به استفاده از آن منجر شود، با این بهره برداری این پروژه کار توسعه راه‌آهن‌های بین‌المللی برای جمهوری اسلامی ایران پایان نیافته است و امیدواریم در آینده نزدیک راه‌آهن ایران از شرق به هرات واز طریق افغانستان به تاجیکستان، از شمال غرب به آذربایجان و ارمنستان، از غرب به عراق و سوریه و از جنوب غرب به بصره در عراق متصل شود تا بتوان در جهت توسعه حمل‌ونقل ریلی وگسترش مبادلات با همسایگان گام‌های بلند‌تر و سریع‌تری برداریم و به مرکز ترانزیت کالا در منطقه تبدیل شویم.