به گزارش روابط عمومی و امور بینالملل شرکت ساخت وتوسعه زیربناهای حمل و نقل کشور، سعید محمدزاده در خصوص اهمیت مبحث مدیریت در ابر پروژهها بیان داشت: در پروژههایی مانند آزادراه تهران- شمال رعایت شاخصهای مدیریت پروژه اعم از مدیریت یکپارچگی، مدیریت منابع، محدوده پروژه، مدیریت زمان، مدیریت ارتباطات، مدیریت ریسک، مدیریت محیط زیست و ایمنی در پروژه، از موضوعات بسیار مهم است.
معاون وزیر راه و شهرسازی برنامهریزی برای ابر پروژهها را وابسته به شاخصهای مطرح شده دانست و عنوان کرد: هر یک موارد مذکور در مدیریت پروژه به عنوان یک پایه مهم از پروژه تلقی میشود و پیوستگی آنها با یکدیگر و نظاممند بودن آن در ساختار پروژه میتواند ابرپروژه را در چارچوب اهداف و برنامههای زمانبندی شده پیش ببرد.
محمدزاده با تاکید بر زمان در ابرپروژهها عنوان کرد: در مدیریت ابر پروژهها باید تمام شاخصهای مطرح شده رعایت شود تا پروژه طبق زمانبندی با رعایت استانداردهای لازم از لحاظ کمی و کیفی مورد بهرهبرداری قرار گیرد.
وی به عنوان نمونه از آزاد راه تهران- شمال نام برد و گفت: در این پروژه روزانه هزار تن سیمان مصرف میشود و تاکنون 28 هزار تن میلگرد به کار گرفته شده است و با توجه به تاکید فراوان بر تسریع عملیات اجرایی حدود 3 هزار و 80 نفر در 126 جبهه کاری در این آزادراه مشغول هستند و این حجم از کار نیازمند مدیریت قوی و توانمند است.
مدیرعامل شرکت ساخت وتوسعه زیربناهای حمل و نقل کشور مدیریت در پروژه را به ویژه در آزادراه تهران- شمال حایز اهمیت دانست و افزود: به طور میانگین در هر کیلومتر از این پروژه بیش از سه جبهه کاری فعال است و با توجه به حجم عملیات، تعداد ماشین آلات و نیازهای جبهههای کاری شرایط بسیار پیچیدهای حاکم است که تنها با مدیریت قوی قادر به پیشبرد آن هستیم.
معاون وزیر راه و شهرسازی پیشرفت فیزیکی منطقه یک را در حال حاضر 71/8 درصد دانست و اظهار داشت: هماکنون حدود 2 هزار و 500 نفر نیروی انسانی در 113 جبهه کاری در این 32 کیلومتر فعال هستند و 778 دستگاه ماشین آلات در این منطقه به کار گرفته شده است.
گفتنی است پیشرفت فیزیکی قطعه یک به طور میانگین در طول 18 سال گذشته ماهیانه حدود 0/17 درصد بوده که این رقم در حال حاضر به 2/9 درصد رسیده و تعداد ماشینآلات از 105 دستگاه به 778 دستگاه رسیده است. تعداد قالبهای لاینینگ نیز از 3 دستگاه در دولت یازدهم به 25 دستگاه ارتقا یافته است که این سازماندهی و تجهیزات برای اولین بار در تاریخ راهسازی صورت گرفته است.